De zaal werd donderdag verhuurd voor een vormingsavond van Unizo, een full-option aanvraag, alles erop en eraan: stoelen (uiteraard), koffie, thee, water, fruitsap en wijn. Alweer een eerste keer voor mij...
Ondertussen werden de ramen geleverd en geplaatst. Jammer genoeg zijn er vier ruiten gesneuveld tijdens het transport, ze worden voorlopig vervangen door een plaat. En zie, gelukkig zijn het vier matte ramen, en geen drie of vijf, op deze manier ziet het voorlopige er nog uit alsof het zo hoort: vier op een rij. Aangezien de muren niet meer geplakt kunnen worden voor het event, hang ik de doeken weer op. Alles moet weer grondig gepoetst worden en ik wacht vol spanning op de stoelen.
Vorige week ging ik op stoelenjacht. Ik vind een leuk stoeltje (paars nog wel) dat kan gestapeld worden, maar terwijl ik sta te kijken of ik dat nu wel zou doen, spreekt een personeellid van de winkel me aan: "Schoon stoeleke, madam?" Ik beaam aarzelend, maar de man raadt het af, zeker als hij hoort dat er toch vrij intens gebruik van gemaakt zal worden, blijkbaar zitten de poten met te korte vijzen vast aan de zitting (die eigenlijk ook niet veel meer is dan een dun houten blad) en komen ze makkelijk los te staan. Dankbaar voor de goede raad ga ik weer naar huis, opgelucht, maar ook teleurgesteld (had ik nu toch een bijna-beslissing). De zoektocht naar een geschikte stoel kan weer herbeginnen. Ik stroop het internet af, aha de Makro heeft klapstoelen. We gaan kijken, maar ik vind enkel grijze en witte stoelen. In de zaal heb ik een beige vloer en bruine deuren, de tafels hebben een houten blad, ik zie het grijs dus niet gebeuren... We keren onverrichterzake weer naar huis, althans wat de stoelen betreft. Ik zal alvast wel kunnen zorgen voor de koffie en thee: ik neem wel een percolator, kopjes, lepeltjes en glazen mee.
Mmm, ondertussen komt 5 december steeds dichterbij... het wordt spannend. Ik vind een firma op het internet waar ze bruine klapstoelen met beige frame verkopen en een bijhorende trolley. Je kan online bestellen, maar ik bel even of het allemaal nog kan tegen 5 december (ondertussen maar een tiental dagen meer verwijderd) Paul is nogal direct: nee ze hebben de stoelen niet op voorraad. Maar hij blijkt ook heel behulpzaam te zijn: we bellen nog wat op en af, en zie (tegen zijn prijs natuurlijk) kan er een spoedbestelling geregeld worden. Ik vraag uitdrukkelijk om op voorhand contact met me te laten opnemen, ik ben immers niet altijd ter plaatse.
Op 4 december nog niets gehoord, nu wordt het wel spannend. Ik zit thuis naast de telefoon en wil niet te ver lopen... Tegen vijf uur krijg ik toch de kriebels, ik bel Paul nog even terug. Hij kan op de valreep nog iemand bereiken bij de transporteur, blijkt dat de stoelen al ter plaatste zijn. Gelukkig was de aannemer aan het werk.
Ok, tafels - check,stoelen - check, kopjes, lepeltjes, glazen - check, percolator - check, waterkoker - check - koffie, water, thee, check... Ojee, de wijn en het fruitsap moet ik nog aankopen, de zaal moet nog gepoetst (zolang er nog werken zijn, is het moeilijk de boel proper te houden), de stoeltjes opgesteld, alle nieuw serviesgoed afgewassen. En ondertussen nog naar huis, mijn studentjes eten geven, fysica uitleggen, toch maar even douchen en met een sjaaltje in mijn haar proberen te camoufleren dat ik dringend naar de kapper moet.. Voor ik het weet is het zeven uur en staat het eerste bestuurslid op de stoep, oef en ik moest nog doeken in de deurgaten hangen, de verpakking van de tafels halen, alles op de tafels plaatsen, de percolator vullen, en waar had ik de thee ook al weer gelaten... Uiteindelijk valt alles op zijn pootjes, alleen, er wordt me de kans gegeven om even een woordje te zeggen over mezelf en het Huis (oeps, hier was ik niet op voorbereid...) ik ga tegen mijn vluchtreactie (veilig in mijn comfortzone blijven) in en doe het toch maar (een beetje extra reclame is nooit weg en ik kan dit ook maar al doende leren...) Ik pas dus maar meteen het thema van de avond toe: "durf te ondernemen met passie, voldoening, vrijheid en plezier". En gelukkig had ik mijn niet pas-gekapte haar gecamoufleerd :)
De spits is eraf, vanaf nu kan het alleen maar vlotter gaan.
Ondertussen werden de ramen geleverd en geplaatst. Jammer genoeg zijn er vier ruiten gesneuveld tijdens het transport, ze worden voorlopig vervangen door een plaat. En zie, gelukkig zijn het vier matte ramen, en geen drie of vijf, op deze manier ziet het voorlopige er nog uit alsof het zo hoort: vier op een rij. Aangezien de muren niet meer geplakt kunnen worden voor het event, hang ik de doeken weer op. Alles moet weer grondig gepoetst worden en ik wacht vol spanning op de stoelen.
Vorige week ging ik op stoelenjacht. Ik vind een leuk stoeltje (paars nog wel) dat kan gestapeld worden, maar terwijl ik sta te kijken of ik dat nu wel zou doen, spreekt een personeellid van de winkel me aan: "Schoon stoeleke, madam?" Ik beaam aarzelend, maar de man raadt het af, zeker als hij hoort dat er toch vrij intens gebruik van gemaakt zal worden, blijkbaar zitten de poten met te korte vijzen vast aan de zitting (die eigenlijk ook niet veel meer is dan een dun houten blad) en komen ze makkelijk los te staan. Dankbaar voor de goede raad ga ik weer naar huis, opgelucht, maar ook teleurgesteld (had ik nu toch een bijna-beslissing). De zoektocht naar een geschikte stoel kan weer herbeginnen. Ik stroop het internet af, aha de Makro heeft klapstoelen. We gaan kijken, maar ik vind enkel grijze en witte stoelen. In de zaal heb ik een beige vloer en bruine deuren, de tafels hebben een houten blad, ik zie het grijs dus niet gebeuren... We keren onverrichterzake weer naar huis, althans wat de stoelen betreft. Ik zal alvast wel kunnen zorgen voor de koffie en thee: ik neem wel een percolator, kopjes, lepeltjes en glazen mee.
Mmm, ondertussen komt 5 december steeds dichterbij... het wordt spannend. Ik vind een firma op het internet waar ze bruine klapstoelen met beige frame verkopen en een bijhorende trolley. Je kan online bestellen, maar ik bel even of het allemaal nog kan tegen 5 december (ondertussen maar een tiental dagen meer verwijderd) Paul is nogal direct: nee ze hebben de stoelen niet op voorraad. Maar hij blijkt ook heel behulpzaam te zijn: we bellen nog wat op en af, en zie (tegen zijn prijs natuurlijk) kan er een spoedbestelling geregeld worden. Ik vraag uitdrukkelijk om op voorhand contact met me te laten opnemen, ik ben immers niet altijd ter plaatse.
Op 4 december nog niets gehoord, nu wordt het wel spannend. Ik zit thuis naast de telefoon en wil niet te ver lopen... Tegen vijf uur krijg ik toch de kriebels, ik bel Paul nog even terug. Hij kan op de valreep nog iemand bereiken bij de transporteur, blijkt dat de stoelen al ter plaatste zijn. Gelukkig was de aannemer aan het werk.
Ok, tafels - check,stoelen - check, kopjes, lepeltjes, glazen - check, percolator - check, waterkoker - check - koffie, water, thee, check... Ojee, de wijn en het fruitsap moet ik nog aankopen, de zaal moet nog gepoetst (zolang er nog werken zijn, is het moeilijk de boel proper te houden), de stoeltjes opgesteld, alle nieuw serviesgoed afgewassen. En ondertussen nog naar huis, mijn studentjes eten geven, fysica uitleggen, toch maar even douchen en met een sjaaltje in mijn haar proberen te camoufleren dat ik dringend naar de kapper moet.. Voor ik het weet is het zeven uur en staat het eerste bestuurslid op de stoep, oef en ik moest nog doeken in de deurgaten hangen, de verpakking van de tafels halen, alles op de tafels plaatsen, de percolator vullen, en waar had ik de thee ook al weer gelaten... Uiteindelijk valt alles op zijn pootjes, alleen, er wordt me de kans gegeven om even een woordje te zeggen over mezelf en het Huis (oeps, hier was ik niet op voorbereid...) ik ga tegen mijn vluchtreactie (veilig in mijn comfortzone blijven) in en doe het toch maar (een beetje extra reclame is nooit weg en ik kan dit ook maar al doende leren...) Ik pas dus maar meteen het thema van de avond toe: "durf te ondernemen met passie, voldoening, vrijheid en plezier". En gelukkig had ik mijn niet pas-gekapte haar gecamoufleerd :)De spits is eraf, vanaf nu kan het alleen maar vlotter gaan.
Reacties
Een reactie posten