sprokkels

Ik maak deze week pinnetjes: onder andere namen en muzieknootjes. Deze zijn getiteld "blue notes". Ik snuister het internet af en vind deze mooie woorden:" De blue note is de magische toon en staat voor de ziel van de muziek, puurheid, diepte en levenskracht. Ze ontstaat uit een samenspel van mensen die het beste willen geven, elkaar aanvullen en zichzelf nar een hoog niveau hebben gebracht door kennis en oefening.  Het treffen van een blue note is altijd een incident, een resultaat van hard werken en creativiteit: improvisatie. Er is daarom geen vaststaand recept voor de blue note."
Magisch, creatief, hard werk, improvisatie, samenspel.... mmm, klinkt als Tilly.

Wat ik deze week hoorde op de radio: "de natuurlijke staat van het brein is dagdromen" Gelukkig zijn we het Freud-tijdperk voorbij, waar dagdromen als kinderlijk en neurotisch beschouwd werd en men geloofde dat het kon leiden naar psychische aandoeningen als schizofrenie. Nu gelooft men dat dagdromen veel voordelen biedt. Gewoon laten gebeuren, dus.
Maar al het dromen daargelaten, dit weekend wordt druk in het Huis. Er wordt dus hard schoongemaakt en voorbereid.

En dat terwijl in mijn atelier-in-wording een wijze-vrouw-in-wording annex udu-drum schreeuwt om aandacht. Elke dag krijgt ze een beetje meer vorm. (alleen weet ik nog niet of ze wel in de oven zal passen...)
Na mijn vorige "grotere" project, een Igbo waterkruik, blijk ik alweer (en geheel bij toeval) in Nigeria beland te zijn, bij de Igbo muziek deze keer, hoewel het ontwerp een ander insteek kent.