Langs Lootsche wegen...

Kleine kinderen worden groot en zwermen steeds meer uit, ons huis lijkt meer en meer op een duiventil. Het wordt ook steeds moeilijker om nog bij te houden wie wanneer waar moet/wil zijn en wie er nu wel of niet thuis eet. Dat we nu over één auto beschikken ipv twee maakt het er ook niet makkelijker op, duidelijke afspraken zijn o zo nodig.
Gelukkig ligt het TakkeTiele Huis slechts op een "boogscheut", of beter op fietsafstand.
Ik zoek de mooiste en leukste wegen uit en probeer de Steenweg en andere drukke straten te vermijden. Dus vertrek ik door de wijk van het Kasseitje en passeer het kasteel Rozelaar, via de Kasteeldreef en de Dekenijstraat rijd ik naar de Koning Albertlaan. Zodra ik kan, duik ik het veld in om zo op de Bunder uit te komen. Via de Verleydonckstraat, de Oude Veldweg, de Kapelstraat en de Molenstraat bereik ik de Rechtstraat en het Huis.
En het moet gezegd, langs Lootsche wegen komt ge vanalles tegen...

• Mooie fietsweggetjes, eens je van de platgetreden paden afwijkt
• Een leuk bankje , inclusief kater, genietend van de zon (vorige week toch, nu is de zon wat verder te zoeken)
• Heel veel eenden, koeien en paarden... en al eens een pauw of twee
• Serres, serres, serres
• Rawijs, zo kan ik onderweg even stoppen en mijn veld-verse groentjes oogsten

• Gisteren nog een wolkbreuk, gelukkig (of "jammer genoeg" :) smelt een mens daar niet van
• Vanmorgen de kerstman in burger
• Nog deze ochtend: een tros kleurige coureurs, voorafgegaan en gevolgd door minstens evenveel wagens en moto's
• Allerlei mooi en/of interessant (on)kruid en zoals het een goed herborist betaamt heb ik altijd wel een zakje, schepje en mesje bij om één en ander bij elkaar te sprokkelen
• Verschillende stops van het Sierteeltpad
• Al eens een kapelletje op Vlaamse wijze, en nog één, en nog één...

Met de geur van de vlierbloesems in mijn neus kom ik aan, zalig (en ja, de vlierbloesemsiroop staat te trekken!)