Kamille plukken

Samen met Michiel trek ik er op uit met een paar plastiekzakken in de fietstassen. Verderop in de straat is een weggetje tussen de velden en de weiden, enkel toegankelijk voor plaatselijk verkeer, er staan zowat twee huizen, dus veel plaatselijk gerij is er nooit.
Hier en daar vinden we een paar plukjes kamille, die gretig geplukt worden, maar echt vorderen doet het niet. Tot we een dikke twe vierkante meter vol bloemen ontdekken op de wei, alleen kunnen we er niet aan.
Een paar honderd meter verderop zie ik nog meer kamille, maar in vergelijking met wat op de wei staat, valt het toch tegen. Ik ga toch maar aan de slag en pluk wat ik kan.
Michiel is ondertussen verdwenen. Als ik terug naar huis fiets, zie ik dat hij toch bij de kamille geraakt is, op een paar minuten tijd hebben we een grote zak vol.

Thuis pluk ik de bloemen van de stengels, het is een mooie oogst. Ik leg ze te drogen op een keukehanddoek, maar het blijft allemaal zeer vochtig. Ik besluit een soort vliegenraam te maken waar ik ze kan op openspreiden

Reacties