Ik ben de theepot...

Ik kwam daarnet naar huis met een onderdeeltje van één van de jaaropdrachten uit de beroepsopleiding keramiek: een theepot/pompoen/"koets in wording?" De pot werd in een stuk gemaakt, vertrekkend van een grote plak klei waaruit een cirkel en acht "bloemblaadjes" werden
gesneden. Na dichtvouwen en assembleren, wordt het deksel uitgesneden en het steeltje, de tuit en het oor bevestigd. De glazuurdriehoek die we maken, zorgt voor inspiratie voor de pompoen: een oranje, matte glazuur (nr 6), waaronder ik eerst groene en bruine vlekken aanbreng.
Het oude kinderliedje "ik ben de theepot van steen is mijn buik, link staat mijn oor en rechts staat mijn tuit" speelt op de rand van mijn bewustzijn.
De vorm van de pot lijkt op een pompoen, wat me de inspiratie geef voor de kopjes (de pompoenbloemen) en de bordjes (de bladeren), voor beiden maak ik eerst een gipsen mal.


De natuur vormt dikwijls een inspiratiebron voor mijn werkstukken: een bas-relief met mijn boom-logo en een ajourwerk geïnspireerd op een hekwerk van Gaudi. Alleen zette ik die laatste op zijn kop, op die manier zie ik er twee bomen in.  Gaudi geeft me ook een aanzet voor een elfenhuisje. Het past wonderwel in de tuin bij Moske en Moke, de twee trolletjes. Ik houd ook van structuren en afdrukken va bloemen en planten, die gebruikte ik onder andere voor de vazen.

Maar ook Afrika is dit jaar aanwezig: de replica van de Nigeriaanse pot en de udu drum. Hoewel die laatste me ook naar de muziek brengt, met mijn handen in de klei en ondertussen het (hoogste?) lied zingend, kom ik weer bij mijn centrum.
Het dag/nacht vs zwart/wit grapje op een tegel was een leuk tussendoortje.
Het hoofd boetseren laat ik aan me voorbijgaan, maar ik start wel met een
nieuw vriendje voor mijn trollenduo, de waterspuwende draak (in afwachting van het vijvertje in de kruidentuin)

Reacties